È Pasca e ì stongo ccà
comm’a na pastiera tropp’arœce
ca te fa amara ‘a vaocca
nu casatiello scriscetato
nu panettone ‘i zeucchero
nu poc’ ammazzarreuto
e pure miez’ abbruciato.
È Pasca e ì stongo ccà
comm’a n’uov’ ‘i ciucculata
c’ ‘u róumpe, e nun ce truove
nient’ ‘a róinto.
Stongo cuntenta comm’ a nu frungióillo
chiuso ‘nt’a ‘na cajaola
E comm’a jóiss’ ì canto.
(#dialettoputeolano, 2004)
Traduz. È Pasqua ed io sono qui
come una pastiera troppo dolce
che ti fa amara la bocca
un casatiello afflosciato
un panettone di zucchero
cotto, mal lievitato
e pure mezzo bruciato
È Pasqua ed io sono qui
come un uovo di cioccolata
che tu rompi, e non ci trovi
niente dentro
Sono contenta come un fringuello
chiuso in gabbia
e come lui io canto